آزمایش حدود اتربرگ (Atterberg Limits)

استانداردها

ATSM D2487, ATSM D3740, D1241, D3282, D4318

آزمایش حدود اتربرگ

آزمایش حدود اتربرگ در واقع آزمایشی برای تخمین حد روانی و حد خمیری و حد انقباض در خاک‌های چسبنده است. خاک های ریز دانه ک دارای رس می باشند آب را میان بافت خود نگه می دارند و با یک لایه آب خاک جذب سطحی می شود. با افزایش آب، ضخامت لایه آبی دور دانه ها اضافه شده و لغزش دانه ها روی یکدیگر راحت تر صورت می گیرد. بنابراین رفتار خاک به میزان آب بین دانه های خاک متفاوت می شود و میزان آب بین دانه ها رفتار خاک را تغییر می دهد.

خاک ها بر اساس درصد رطوبت در یکی از حالات جامد، نیمه جامد، خمیری و مایع دسته بندی می شوند. حد فاصل این حالات به صورت زیر تعریف می شود.

حد روانی: مرز رطوبتی بین حالت خمیری و حالت روانی (مایع) خاک

حد خمیری: مرز بین حالت خمیری و نیمه جامد

حد انقباض: مرز بین حالت نیمه جامد و جامد

در خاک های ریزدانه بسته به میزان رس موجود در این خاک ها با افزایش رطوبت بین دانه های خاک حجم خاک نیز افزایش می یابد. پس در اینجا به اهمیت انجام این آزمایش می توان پی برد

حد روانی، درصد رطوبتی است که در آن و رطوبت های بالاتز از آن، به صورت سیال لزج عمل می کند.

حد خمیری، درصد رطوبتی است که خاک تا قبل از آن حالت نیمه حامد داشته و از آن به بعد حالت خمیری پیدا می کند.

حد انقباض : درصد رطوبتی از خاک است که اگر رطوبت خاک از آن کمتر شود، تغییری در حجم خاک اتفاق نمی افتد.

کاربرد حدود اتربرگ

همانطور که در بالا گفته شد آزمایش حدود اتربرگ برای تعیین مشخصاتی از خاک‌های چسبنده است. همانطور که در آزمایشات دیگر سایت پی خاک سنگ مشاهده کرده اید خاک های چسبنده خاک‌هایی هستند که درصد رس آنها زیاد است. خاک های رسی با جذب و نگهداری آب در میان مولکول‌های خود حالت چسبندگی پیدا می کند اما با بیشتر شدن رطوبت میان مولکولهای خاک رس این خاک ار حالت منقبض و سفت شده به حالت خمیری و قابل انعطاف در می آید. اما با بیشتر شدن آب میان بافتی خاک رس، خاک به حالتی تبدیل می شود که چسبندگی بین مولکوهایش از دست می‌رود و از حالت یکپارچه خود خارج می‌شود. به این حالت خاکهای رسی حالت روان یا جاری گفته می شود.

اگر فاصله بین حالت منقبض و حالت خمیری خاک درصد رطوبتی از خاک باشد و همچنین فاصله بین حالت خمیری و روانی خاک های رسی درصد رطوبت مشخصی باشد این درصد رطوبت ها را به حد خاک برای تبدیل از حالتی به حالت دیگر گفته می شود.

ما در آزمایش حدود اتربرگ با افزایش رطوبت خاک های چسبنده حد خمیری و حد انقباض و حد روانی خاک های رسی را به دست می آوریم. اما به چه روش باید میزان درصد رطوبت خاک اندازه گیری شود؟ و همچنین چه ابزاری به ما کمک می کند این حد را به روشی دقیق تر و مناسب تر محاسبه کنیم؟

روش آزمایش حدود اتربرگ

این آزمایش اولین بار توسط آلبرت ماوریتز آتربرگ برای شناسایی مشخصات روانی خاک ها انجام شد.

آزمایش حدود اتربرگ بر اساس استاندارد (ASTM-D4318) انجام می گیرد.

برای انجام آزمایش حدود اتربرگ اولین کاری که می بایست انجام دهیم رد کردن خاک از الک 40 است. این کار باعث می شود که قسمت های درشت خاک از آن جدا شده و خاک های ماسه ای و رسی و سیلت خاک در آن برای تعیین حدود اتربرگ باقی بماند.

حد انقباض (SL)

در میان آزمایشات حدود اتربرگ، “حد انقباض” می توان گفت کم کاربردترین این آزمایشات است. حد انقباض در واقع میزان رطوبتی از خاک است که با از دست رفتن این رطوبت خاک تغییر حجم نمی‌دهد. چون برای ما تبدیل خاک از حالت نیمه جامد به جامد اهمیت زیادی ندارد. چون خاک در این دو حالت رفتار تقریبا یکسانی از خود نشان می دهد و خاک با درصد رطوبت کمتر از حد خمیری با از دست دادن رطوبت باعث نشستی برابر خاک با درصد رطوبت صفر دارد و همچنین میزان باربری خاک نیز به همان مقدار است یا تفاوت آن آنقدر کم است که قابل اغماض می باشد.

حد خمیری (PL)

درصد رطوبتی که خاک با از دست دادن آن از حالت نیمه جامد به حالت خمیری شکل در می‌آید را «حد خمیری» می‌گویند. برای بدست آوردن حد خمیری چنین عمل می‌کنیم:

خاک را به صورت فیتیله هایی با قطر دو تا سه میلیمتر دراورده و روی سطح شیشه ای یا صاف به طوری که به سطح نچسبد این فیتیله ها را می غلتانیم و باید فتیله‌ها دارای ترک‌های طولی (نه پیچشی) باشند این کار تا بدست آمدن فتیله‌ای به ضخامت ۳٫۲ میلیمتر ادامه می‌دهند.حال می توانیم درصد رطوبت این فیتیله ها را به دست آورد. رطوبت به دست آمده از این آزمایش حد خمیری می باشد.

در واقع رطوبت خاک در این حالت باعث چسبندگی بین مولکولهای خاک رس می شود و اجازه جدا شدن آن ها را نمی دهد. و اما در صورت ایجاد ترک خاک به حالت شکننده درامده و از حالت خمیری به حالت نیمه جامد یا جامده درامده است که در این حالت میزان رطوبت بین مولکولهای خاک رس باعث نگه داشتن خاک کنار هم نمی شود.

حد روانی (LL)

دو روش برای تعیین حد روانی به شرح زیر است :

تعیین حد روانی به روش الف: آزمون چند نقطه ای
تعیین حد روانی به روش ب: آزمون تک نقطه ای
روش مورد استفاده باید از سوی کارشناس درخواست کننده مشخص شود. چنانچه روشی مشخص نشده باشد، روش الف یا همان آزمون چند نقطه ای استفاده شود.

آماده سازی نمونه آزمايش

اماده سازي نمونه به دو روش خشك و تر انجام مي شود.
اماده سازي بصورت خشك:
1- ابتدا نمونه را در دماي اتاق يا اون با حداكثر دماي 60 درجه سانتي گراد خشك كنيد.
2- خاك را با هاون يا چكش پلاستيكي يا هروسيله ديگري كه باعث از بين رفتن اندازه اصلي ذرات نگردد، خرد كنيد.
3- مصالح را روي الك نمره 40 قرار داده و الك كنيد.
4- ذرات مانده روي الك نمره 40 را در ظرفي خيسانده و و پس از مخلوط كردن از الك نمره 40 به داخل تشتي عبور مي دهيم و انها را به مصالح خشك قبلي كه از الك رد كرده بوديم اضافه كرده و مصالح روي الك را حذف كنيم.
اماده سازي به صورت تر:

مصالح عبوري از الك نمره 40:

150-200 گرم از خاك عبوري از الك نمره 40 را با اب مقطر يا اب عاري از مواد معدني روي شيشه به وسيله كاردك مخلوط كنيد.
در صورت استفاده از روشA : مقدار اب اضافه شده در جام برنجي طي 25-30 ضربه به هم برسند.
روش B: تعداد ضربات 20-30 ضربه به هم برسند.
مصالح اماده شده در ظرف مورد نظر ريخته و روي ان را با پوشش بپوشانيد تا از كاهش رطوبت ان جلوگيري شود.سپس انرا براي مدت حداقل 16 ساعت نگهداري كنيد.
قبل از انجام ازمايش مجددا خاك را مخلوط كنيد.

مصالح مانده روي الك نمره 40:

نمونه را روي سيني يا صفحه اي ريخته و تا زمانيكه مصالح از اب پوشيده شود اب اضافه كنيد و اجازه دهيد مصالح خيس بخورند تا زمانيكه كلوخ ها نرم شوند و ذرات ريز روي ذرات درشت نچسبند.
اگر خاك درصد زيادي ذرات درشت تر از نمره 40 داشته باشد:
هربار 0.5 كيلوگرم مصالح را روي الك بشوييد، الك نمره 40 را داخل تشت تميزي قرار داده سپس مخلوط اب و خاك را روي ان ميريزيم( در صورت مشاهده شن و ماسه درشت، با ابفشان مصالح را شسته و ذرات درشت را برميداريم يا الك شماره 10 را روي الك نمره 40 قرار داده و مخلوط اب(مقدار اب بايد تا ارتفاع 13 ميليمتر بالاتراز كف الك 425 ميكرون برسد) و خاك را داخل ان ريخته سپس عمل شستن و برداشتن ذرات درشت را انجام مي دهيم.
رطوبت ذرات عبوري از الك نمره 40 را تا مرز رسيدن به حد رواني كاهش دهيد.
150-200 گرم از خاك عبوري از الك نمره 40 را با اب مقطر يا اب عاري از مواد معدني روي شيشه به وسيله كاردك مخلوط كنيد.
در صورت استفاده از روش A : مقدار اب اضافه شده در جام برنجي طي 25-30 ضربه به هم برسند.
روش B: تعداد ضربات 20-30 ضربه به هم برسند.
مصالح اماده شده در ظرف مورد نظر ريخته و روي ان را با پوشش بپوشانيد تا از كاهش رطوبت ان جلوگيري شود.سپس انرا براي مدت حداقل 16 ساعت نگهداري كنيد.
قبل از انجام ازمايش مجددا خاك را مخلوط كنيد.

وسایل مورد نیاز آزمایش حدود اتربرگ

الف) آزمایش حد روانی

شیار زن استاندارد و دستگاه کاساگرانده
کاردک های مخصوص و صفحه شیشه ای
هاون و دسته آن جهت جداسازی ذرات خاک
الک شماره چهل
ترازو با دقت یک صدم گرم

ب) آزمایش حد خمیری

صفحه شیشه ای و کاردک های مخصوص به آن جهت ورز دادن خاک
ترازو با دقت یک صدم گرم
آون با درجه حرارت ۱۱۰ درجه سانتی گراد

ج) آزمایش تعیین حد انقباض

ظرف شیشه ای با سه پایه
ظرف انقباض
جیوه
ترازو با دقت یک صدم گرم
دستگاه سنجش حجم

۱. جام کاساگرانده

دستگاه کاساگرانده وسیله ای است مکانیکی که دارای یک پیاله به قطر داخلی ۵۴ میلی متر، ضخامت ۲ میلی متر و وزن ۲۰۰ گرم که عمدتا از جنس برنج ساخته می شود.
این پیاله توسط دو گیره، از پشت به پایه ای پلاستیکی لولا گردیده است.
به وسیله گرداندن یک دسته پیاله، لولا چرخیده، به بالا رفته و سپس به سمت پایین رها می شود و در حقیقت ضربه ای به کف آن زده می شود.
ارتفاع سقوط در حد استاندارد قابل تنظیم است.
هنگام تنظیم دستگاه لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که لولا اتصال دهنده پیاله به پایه، ساییده شده نباشد تا باعث جابجایی یا حرکت پیاله نشود.
همچین لازم است دقت داشته باشیم که پیچ های اتصال کاسه به دستگیره کاملا سفت بوده و کف پیاله در اثر ضربات زیاد، گود نشده باشد.

۲. میله شیار

میله شیار دهنده استاندارد، می تواند شکافی با مقطع ذوزنقه ای که قاعده کوچک آن در پایین به عرض دو میلی متر، ارتفاع هشت میلی متر و قاعده بزرگ در بالا به عرض یازده میلی متر ایجاد نماید.
انتهای میله شیارکش گرد بوده و ضخامت آن ده میلی متر است.
از انتهای آن می توان جهت تنظیم ارتفاع سقوط استفاده نمود. روش تنظیم ارتفاع بدین صورت است که قسمت انتهایی میله شیارکش را زیر پیاله قرار داده با پیچ های اتصال پیاله به پایه آن را تنظیم می کنند.
برای بررسی می توان چندین بار چرخاندن سریع، مجموعه را محک زد. اگر هنگام چرخاندن، صدای زنگ ضعیفی به گوش رسید، نشان دهنده آن است که دستگاه به درستی تنظیم شده است.

۳. دستگاه کاساگرانده

برای بدست آوردن «حد روانی» از آزمایش تعیین حد روانی (جام کاساگرانده) استفاده می‌شود. ابتدا داخل کاسه دستگاه کاساگرانده (Casagrande Cup) را از خاک پر کرده (به مقدار ۲/۳ ارتفاع جام) و بعد با شیار زن یک شیار روی خاک مرطوب ایجاد کرده و هندل دستگاه را به حرکت درمی‌آوریم. در هر بار کاسه دستگاه به مقدار یک سانتیمتر بالا رفته و در برگشت ضربه ای به خاک وارد می‌کند و هر ضربه معادل ۱gr/cm² تنش برشی به خاک وارد می‌کند.

روش انجام ازمايش حد روانی

براي تخمين حد رواني دو روش وجود دارد:

روش چند نقطه ای (A)

روش A داراي دقت بيشتري است (در مواردي كه جواب ازمايش خطا دارد يا نياز به دقت بيشتري است اين روش توصيه مي شود)
روش چند نقطه اي A، به سه ازمايش يا بيشتر با مقادير مختلف رطوبت نياز دارد كه از ترسيم اطلاعات بدست امده و محاسبه انها حدرواني بدست مي ايد.
در صورت مشخص نشدن از اين روش استفاده مي شود.

نمونه اماده شده را پس از قرار دادن در جام برنجي، توسط كاردك داخل جام پهن مي كنيم بطوريكه ضخامت در عميق ترين قسمت 10 ميليمتر شود.
هواي داخل نمونه را با ضربه اهسته خارج كنيد.
مصالح باقيمانده روي صفحه شيشه اي توسط حوله تر براي جلوگيري از كاهش رطوبت مي پوشانيم.
با استفاده از شيار زن شكافي از بالا به پايين در امتداد قطر جام ايجاد كنيد(شيارزن در اين حالت عمود بر سطح جام نگهداشته مي شود و شيار از قسمت فوقاني جام به قسمت تحتاني ان ادامه داشته باشد).
دسته جام را با سرعت 1.9-2.1 سقوط در ثانيه گردانده و تا زمانيكه دو لبه شيار به طول 13 ميليمتر يه هم برسند.
بايد دقت داشت اگر نمونه در جام بلغزد ميزان رطوبت را بيشتر كرده و دوباره ازمايش را انجام ميدهيم. اگر بعد از چند بار ازمايش و بالا بردن ميزان رطوبت نمونه باز هم در جام بلغزد يا تعداد ضربات براي بستته شدن شيار كمتر از 25 گردد. حد رواني غير قابل اندازه گيري است و خاك غير پلاستيك ناميده مي شود و ازمايش حد خميري انجام نمي شود.
تعداد ضربات لازم براي بهم پيوستن شكاف بايد ياد داشت شود سپس مقداري خاك تقريبا به اندازه پهنا كاردك از محل به هم پيوستن دو لبه نمونه جام برداشته و در قوطي وزن شده پوشش قرار داد.
باقيمانده خاك را روي سيني قرار دهيد.
نمونه روي شيشه كاملا مخلوط شده و مقداري اب مقداري اب مقطر براي بالا بردن رطوبت به ان اقزوده و در نتيجه تعداد ضربات براي بهم رسيدن دو لبه شيار كم مي شود.

توجه: يكي از جوابها براي تعدد ضربات بين 25-35 و يكي براي ضربات 20-30 و ديگري براي تعداد ضربات بين 15-25 لازم است.
توجه: يكي از جوابها براي تعدد ضربات بين 25-35 و يكي براي ضربات 20-30 و ديگري براي تعداد ضربات بين 15-25 لازم است.

درصد رطوبت هر كدام از از ازمايش ها را تعيين كنيد.
وزن هاي نمونه تر را بلافاصله بعد از اتمام ازمايش حد رواني يادداشت كنيد اگر ازمايش بيش تر از 15 دقيقه طول بكشد وزن خاك تر را بعد از اتمام ازمايش بايد اندازه گرفت.
مقادير درصد رطوبت(روي محور افقي) و تعداد ضربات(روي محورقايم) را بر روي نمودار نيمه لگاريتمي رسم كنيد و سپس يهترين خط مستقيمي كه از بين سه نقطه ميگذرد يا تعداد بيشتري را پوش دهد را رسم كنيد.
ميزان رطوبتي كه پوشش دهنده 25 ضربه است را مشخص كنيد، اين مقدار برابر با حد رواني است.

بايد دقت شود تا از لغزيدن نمونه در جام جلوگيري شود.
بايد دقت داشت ذرات خاك روي پايه و اطراف جام قرار نداشته باشد.
وجود حباب هوا در خاك باعث بهم رسيدن زود هنگام دو لبه شكاف نشده باشد.

روش تك نقطه ای (B)

نبايد از تكنسين كم تجربه استفاده شود.
مقدار حدرواني به صورت تقريبي تخمين زده مي شود.
براي خاك الي و محيط دريايي مناسب نيست.
در روش يك نقطه اي كه اطلاعات به وسيله انجام دوبار ازمايش روي يك ميزان رطوبت بدست مي ايد. حاصل ضرب اين ميزان در يك ضريب اصلاحي، حد رواني را مشخص مي كند.
روش تك نقظه اي مشابه روش چند نقظه اي مي باشد با اين تفاوت كه تعداد ضربات براي بسته شدن شيار بين 20-30 است. حال اگر كمتر از 20 ضربه بود ميزان رطوبت را كمتر كرده و اگر بيشتر از 30 بود ميزان رطوبت را بيشتر ميكنيم.

روش انجام ازمايش حد خميری

20 گرم از نمونه اماده شده براي ازمايش حد رواني را برداريد( يا از نمونه دوباره مخلوط شده قبل از ازمايش يا نمونه باقيمانده بعد از ازمايش حد رواني انتخاب كنيد).
از نمونه تهيه شده 1.5- 2 گرم از نمونه برداشته و ان را بصورت توده گردي تهيه مي كنيم.

رطوبت نمونه بايد بگونه اي باشد كه در هنگام فيتيله كردن به دست نچسبد.

براي فيتيله كردن توده خاك دو روش وجود دارد كه به بررسي هر دو روش مي پردازيم

روش دستی
توده خاك را بين كف دست و صفحه شيشه اي با فشار مناسب لوله كرده تا حدي كه به صورت باريك و بلند با قطر يكسان(3.2 ميليمتر) درايد. زمان انجام فيتيله بايد كمتر از 2 دقيقه (براي بيشتر خاكها با سرعت 80-90 حركت دردقيقه و براي خاكهاي شكننده كمتر )طول بكشد.

* براي تعيين قطر 3.2 ميليمتر مي توانيد از يك لوله يا هر چيز ديگري با قطر 3.2 ميليمتر استفاده كنيد.

روش استفاده از دستگاه فيتيله كن
يك تكه كاغذ صاف در قسمت بالا و پايين دستگاه قرار داده توده خاك را در قسمت پايين درست وسط دستگاه قرار داده و صفحه رويي را با توده خاك تماس مي دهيم. در يك زمان نيروي كمي به سمت پايين و حركت به سمت جلو و عقب به صفحه بالايي در حدود 2 دقيقه وارد ميكنيم. در طول فرايند فيتيله كردن اگر انتهاي فيتيله خاك با دستگاه تماس پيدا كرد توده خاك كمتري انتخاب شود.

بعد از رسيدن قطر نمونه به 3.2 ميليمتر، فيتيله را به ابعاد كوچك تقسيم كرده و مجددا فيتيله كردن قطعات جدا شده را تا رسيدن به قطر 3.2 ميليمتر ادامه مي دهيم تا فيتيله زير فشار دست خورد شود.

* در صورتي كه فيتيله ها هنگام لوله كردن از يكديگر جدا شوند، در صورتي براي نمونه مشكلي پيش نمي ايد كه هركدام از فيتيله هاي كوچك تا رسيدن به قطر 3.2 ميليمتر لوله كرد.

قطعه هاي بدست آمده از خرد شدن نمونه را جمع كرده در قوطي وزن شده اي ريخته و بلافاصله درپوش ان را بگذاريم.
2-1.5 گرم از توده خاك را برداشته و مراحل بالا را تكرار مي كنيم تا هنگاميكه قوطي تعيين رطوبت حاوي 6 گرم خاك شود.
مراحل بالا براي ايجاد يك قوطي 6 گرمي ديگر دوباره تكرار مي شود.
براي تعيين حد خميري، ميانگين رطوبت هاي بدست امده از ازمايش حد خميري را محاسبه و انرا به نزديكترين عدد صحيح بنويسيد.
شاخص خميري را با داشتن حد رواني و حد خميري محاسبه نماييد.

PI=LL-PL

نکات

در دو حالت خاک را غیر خمیری گویند:

از ازمایش فیتیله کردن قادر به دریافت درصد رطوبت حالت خمیری خاک نباشیم
مقدار حد خمیری برابر با حد روانی یا بیشتر باشد.

رسم نمودار حدود اتربرگ

نمودار حد روانی خاک

روش چند نقطه ای

رابطه میان درصد رطوبت (W) و تعداد ضربه های متناظر با آن (N) را روی یک نمودار نیمه لگاریتمی که در آن درصد رطوبت روی محور قائم و در مقیاس حسابی، و تعداد ضربه ها روی محور افقی و در مقیاس لگاریتمی است، ترسیم کنید. بهترین خط راست عبوری از سه یا تعداد بیشتری نقطه ترسیم شده را بکشید.

درصد رطوبت متناظر با محل برخورد این خط با خط قائم مربوط به 25 ضربه را به عنوان حد روانی خاک، LL در نظر بگیرید و آن را به نزدیکترین عدد صحیح گرد کنید. برای برازش یک خط راست به داده ها و تعیین حد روانی، می توان روش های محاسباتی را جایگزین روش نموداری کرد.

گزارش کار آزمایش حد روانی

محاسبه نشانه خمیری و کاربرد آن

نشانه خمیری با تفاضل حد روانی و حد خمیری محاسبه می شود، این روش های آزمون برای تعیین مشخصات بخش ریزدانه خاک ها (به استانداردهای ASTM D2487 و ASTM D3282 مراجعه شود) و تعیین مشخصات بخش ریزدانه مصالح ساختمانی ( به استاندارد ASTM D1241 مراجعه شود)، به عنوان بخش ضروری از روش های طبقه بندی خاک به کار می روند.

کاربرد حدود اتربرگ و اطلاعاتی که از خصوصیات خاک می دهند

همچنین حد روانی، حد خمیری و نشانه خمیری خاک ها، چه به صورت جداگانه و چه با هم، به همراه سایر ویژگی های خاک در برقراری همبستگی با رفتار مهندسی آن، مانند قابلیت فشردگی، هدایت هیدرولیکی (نفوذپذیری)، تراکم پذیری، انقباض – تورم، و مقاومت برشی به کار می روند.

حد های روانی و خمیری و درصد رطوبت خاک را می توان برای بیان قوام نسبی یا نشانه روانی خاک به کار برد. همچنین نشانه خمیری و درصد ذرات کوچک تر از 2 میکرومتر را می توان برای تعیین عدد فعالیت خاک استفاده کرد.

این روش ها اغلب برای ارزیابی مشخصه های هوازدگی مصالح رس – شیل کاربرد دارد. هنگامی که این مصالح در معرض چرخه های تر شدن و خشک شدن متوالی قرار می گیرند، حد روانی آن ها افزایش می یابد. مقدار این افزایش، میزان قابلیت هوازدگی شیل را نشان می دهد.

حد روانی خاکی که دارای مقادیر قابل توجهی از مواد آلی است و پیش از آزمون در گرمخانه خشک شده است، تا حد قابل ملاحظه ای کاهش خواهد داشت. مقایسه حد روانی نمونه قبل و بعد از خشک کردن در گرمخانه، می تواند به عنوان برآوردی کیفی از درصد مواد آلی خاک مورد استفاده قرار گیرد (به استاندارد ASTM D2487 مراجعه شود).

یاد آوری – کیفیت نتیجه به دست آمده با این استاندارد به مهارت آزمایشگر های آن و مناسب بودن تجهیزات و وسایل به کار رفته بستگی دارد. موسسه هایی که دارای معیارهایی طبق استاندارد ASTM D3740 هستند، معمولا توانایی انجام صحیح و علمی آزمون، نمونه گیری، بازرسی، و مانند آن را دارند. کاربران این استاندارد باید توجه داشته باشند که مطابقت با معیارهای استاندارد ASTM D3740 به تنهایی اعتبار نتایج را تضمین نمی کند. نتایج معتبر به عوامل بسیاری وابسته است و استاندارد ASTM D3740 معیاری برای ارزیابی برخی از این عوامل را فراهم می آورد.