خلاصه مطلب :آزمایش مقاومت فشاری بتن (Compressive strength of concrete)

استاندارد: ASTM C39 , AASHTO T22

مقدمه

هدف از انجام آزمایش مقاومت فشاری، تعیین مقاومت فشاری نمونه استوانه‌ای یا مکعبی بتن است. مقاومت فشاری هر ماده، مقاومت آن ماده در برابر خرابی تحت بار فشاری است. به خصوص برای بتن، مقاومت فشاری پارامتر مهمی جهت تعیین عملکرد بتن در طول عمر سازه است. مقاومت فشاری بتن در آزمایشگاه بچینگ پلانت برای هر دسته‌ای به منظور حفظ کیفیت مورد نظر بتن در طول مدت عمل‌آوری تعیین می‌شود.

محاسبه آزمایش مقاومت فشاری بتن

مقاومت اعضای سازه بتنی مورد نیاز است. نمونه‌های بتن ساخته شده و تحت نیروی فشاری برای به‌دست آوردن مقاومت فشاری آن، مورد آزمایش قرار می‌گیرند. به عبارت بسیار ساده، مقاومت فشاری با تقسیم بار شکست به مساحت اعمال بار، معمولاً پس از 28 روز از نگه‌داری و عمل‌آوری بتن محاسبه می‌شود.

در روند تعیین مقاومت فشاری بتن حداقل سه نمونه برای هر تست انتخاب می‌شود که قبل از انجام آزمایش باید به مدت 24 ساعت در آب مرطوب شوند. سپس نمونه‌‌ها را در دستگاه تست مورد آزمایش قرار می‌دهند و مقاومت فشاری نمونه از تقسیم حداکثر بار اعمال شده به سطح مقطع آن محاسبه می‌شود. هرچه نسبت آب به سیمان کمتر باشد مقاومت فشاری بالاتر خواهد بود. ظرفیت بتن برحسب psi بر اینچ مربع در واحد ایالت متحد و بر حسب مگاپاسکال در واحد SI گزارش می‌شود. برای مصارف معمول، مقاومت فشاری بتن بین 0.1 تا 61 مگاپاسکال است.

وسايل مورد نياز آزمایش مقاومت فشاری بتن

۱. جک بتن شکن200 تن دیجیتال

۲. کولیس

۳. ترازو

مشخصات نمونه‌ها

اگر قطر نمونه‌ها در یک قسمت بیش از ۲ درصد با قطر آن در هر قسمت دیگر تفاوت داشته باشد نباید از آن‌ها در آزمایش استفاده کرد. این مسئله زمانی رخ می‌دهد که یک قالب فرسوده یا تغییر شکل یافته در ضمن حمل استفاده می‌کنند، وقتی که یک قالب انعطاف‌پذیر استفاده شود که در ضمن قالب‌گیری تغییر شکل دهد یا وقتی که یک مغزه حفاری شده در ضمن حفاری تغییر مکان دهد یا کج شود.