خلاصه مطلب :آزمایش ارزش ماسه ای

استاندارد آزمایش ارزش ماسه ای: AASHTO-T176  هدف آزمایش ارزش ماسه ای این آزمایش به عنوان یک آزمایش صحرایی سریع، جهت تعیین نسبت ذرات ریز یا مواد رس گونه در خاک ها یا مصالح دانه بندی شده بکار برده می شود. وسایل آزمایش:

سیلندر پلاستیکی مدرج، درپوش لاستیکی، لوله شستشو میله وزنه دار و سیفون که همه این وسایل باید مطابق با خصوصیات و ابعاد نشان داده شده در شکل 1 باشند. سیفون را به یک بطری یک گالنی (4 لیتری) که محتوی محلول کلرید کلسیم آماده شده می باشد، وصل کنید. این بطری بایستی روی سکویی به ارتفاع 25±915 میلیمتر بالاتر از سطح کار قرار گیرد. می توان بجای بطری 4 لیتری، از یک بطری پلاستیکی یا شیشه ای با حجم بیشتر استفاده کرد به شرط آنکه سطح محلول مورد استفاده بین 915 تا 1170 میلیمتر (36 تا 46 اینچ) بالاتر از سطح کار قرار گیرد.
مدل قدیمی تر میله وزنه دار، یک نشان راهنما دارد که با درب سیلندر چفت شده و میله را در مرکز آن نگه می دارد. یک سطح مخلوطی شکل و 3 پیچ در انتهای میله وجود دارد تا این میله در مرکز سیلندر نگه داشته شود. در مدل قدیمی شاخص متصل به میله جهت قرائت ماسه وجود ندارد، اما یک شکاف در مرکز پیچ های مذکور وجود دارد که برای قرائت ماسه به کار برده می شود. نکته قابل توجه اینکه برای آزمایش مصالح رسی میله های وزنه دار نشانه دار مطلوب تر هستند.

پیمانه فلزی به حجم 5±85 میلی لیتر و قطر تقریبی 57 میلی متر (2.25 اینج)
قیف دهن گشاد با قطر دهانه تقریبا 100 میلی متر (4 اینچ)
ساعت یا کرنومتر جهت تعیین زمان
تکان دهنده مکانیکی به گونه ای که بتواند سیلندر پلاستیکی را در فاصله 2±203.1 میلی متری (04/0 8 اینچی) به تعداد 175±2 بار در دقیقه (0.30±282 هرتز) تکان دهد. قبل از استفاده از این تکان دهنده باید به سطحی ثابت و مسطح محکم گردد.
تکان دهنده نیمه اتوماتیک که قادر باشد به کمک دست 100 حرکت رفت و برگشت کامل را در محدوده زمانی 45 5±45 ثانیه و در فاصله 5.08±127 میلی متر (0.2±5 اینچ ) انجام دهد. اگر حجم کار زیاد باشد، دستگاه تکان دهنده باید توسط پیچ ها یا گیره هایی به یک سطح ثابت و مسطح محکم گردد. از تکان دهنده های مکانیکی بیشتر برای انجام آزمایشات کنترلی ارزش ماسه ای استفاده می شود. البته بهتر است که حتی الامکان از تکان دهنده های مکانیکی یا نیمه اتوماتیک بجای تکان دهنده دستی استفاده شود.
 

وسایل تعیین SE (هم ارز ماسه ای)

    نکات جدول:

مجموعه پایه”C” به وزن 5±1000 گرم.
خطوط درجه بندی روی استوانه به فواصل 54.2 میلی متر از یکدیگر می باشد و هر دهمین خط یک عدد نشان داده می شود. طول هر پنجمین خط نشانه می بایست تقریبا 9.5 میلی متر باشد. تمامی خطوط نشانه دیگر دارای طول 5.5 میلیمتر و عرض 0.8 میلیمتر و عمق (فرو رفتگی) 0.4 میلیمتر می باشند.
دقت درجه بندی برای هر 2.5 میلی متر، 0.25± میلی متر می باشد. خطا در هر نقطه از درجه بندی حدود 0.75± نسبت به فاصله واقعی از صفر استوانه می باشد.
برای سیفون مسی و لوله خروج هوا می توان از جنس فولاد ضد زنگ یا شیشه نیز استفاده کرد.
محلول استوک: از توضیحاتی که در ادامه ارائه می شود میتوان برای تهیه محلول استوک استفاده نمود. اگر استفاده از فرم آلدئید به عنوان یک ماده بیوکسید باعث نگرانی است، محلول استوک با کاتن و محلول استوک با گلوتار آلدئید باید مورد استفاده قرار گیرند. حالت چهارم زمانی است که مدت زمان ذخیره سازی محلول استوک برای لخته شدن آن کم باشد. در این صورت می توان از مواد بیوکسید استفاده نکرد.
محلول استوک با فرم آلدئید: کلرید کلسیم بدون آب، 454 گرم (1 پوند)، گلیسیرین USB،2050 گرم (1640 میلی لیتر)، فرم آلدئید ( محلول 40% حجمی)، 47 گرم (45 میلی لیتر)، 454 گرم کلرید کلسیم را در 1.89 لیتر (نیم گالن) آب مقطر حل نموده و آن را از کاغذ صافی عبور دهید. 2050 گرم گلیسیرین و 47 گرم فرم آلدئید را به محلول صافی شده اضافه و آن را خوب هم بزنید و سپس آن را تا حجم 3.78 لیتر (یک گالن) رقیق کنید. محلول استوک با گلوتار آلدئید: کلرید کلسیم بدون آب، 577 گرم (1.27 پوند) از درجه A.C.S. برای تولید محلول استوک تهیه شده با گلوتار آلدئید، کلرید کلسیم بدون آب با درجه A.C.S به کار می رود، زیرا آزمایشات نشان می دهند که ناخالصی های موجود در کلرید کلسیم بدون آب ممکن است با گلوتار آلدئید وارد واکنش شده و یک رسوب ناشناخته بوجود آورد. گلیسیرین  USB، 2050 گرم (1640 میلی لیتر)، پنتاندیال – 1.5 (گلوتارالدئید) ، 59 گرم محلول %50 در آب (53 میلی لیتر)، 577 گرم (1.27 پوند) کارید کلسیم بدون آب را در 1.89 لیتر آب مقطر حل کنید. پس از عبور از کاغذ صافی 2050 گرم گلیسرین و 59 گرم گلوتار آلدئید را به محلول اضافه کرده و آن را خوب هم بزنید و سپس آن را تا رسیدن به حجم 3.78 لیتر (یک گالن) رقیق کنید. پنتاندیال -1.5 (Pentanedial)، به نام گلوتار آلدئید معروف است. گلوتریک دی آلدئید  glutaric dialdehyde)) بااسم تجاری یوکارسید 250 (UCARCIDE)، میتواند به صورت محلول 50 درصدی گولتار آلدئید به دست آید. محلول استوک با کاتن- ( kathen) CG/ICP، کلرید کلسیم بدون آب، 577 گرم (1.27 پوند ) از درجه A.C.S، گلیسیرین USP، 2050 گرم (1640 میلی لیتر)، کاتن CG/ICP،563 گرم (53 میلی لیتر)، 577 گرم (1.27 پوند) کلرید کلسیم بدون آب را در 1.89 لیتر آب مقطر حل کرده و پس از عبور از صافی ، 2050 گرم گلیسیرین 63 گرم کاتن CG/ICP را به محلول اضافه کرده و آن را خوب هم بزنید و تا رسیدن به حجم 3.78 لیتر( 1 گالن) رقیق کنید.

محلول کلرید کلسیم کاربردی: برای بدست آوردن محلول کلرید کلسیم کاربردی (5±85) میلی لیتر از محلول کلرید کلسیم استوک را با آب مقطر مخلوط کرده و آن را تا 3.8 لیتر رقیق نمایید. برای تهیه محلول کاربردی به روش معمولی از آب مقطر و یا آب فاقد املاح استفاده می شود. همچنین میتوان برای تهیه این محلول از آب شیر محلی نیز استفاده کرد، به شرطی که مشخص شده باشد که این آب روی نتیجه آزمایش تاثیرگذار نمی باشد. همچنین محلول هایی که بیش از 30 روز مانده باشند، باید دور ریخته شوند.
یک خط کش یا کاردک که برای برداشتن خاک های اضافه از روی پیمانه فلزی مناسب باشد.
یک اون که قابلیت حفظ دمای 5±110 درجه سانتی گراد (9± 230 درجه فارانهایت) را داشته باشد.
تکه پارچه مربع شکل به ابعاد تقریبی 600 میلی مترمربع (2 فوت مربع)، از جنس ناتراوا مانند پلاستیک یا پارچه روغنی که برای دو قسمت یا چهار قسمت کردن نمونه به کار می رود.
دستگیره لوله شستشو (اختیاری): عبارت است از یک دستگیره چوبی به قطر25 MM که به فرو کردن لوله شستشو به داخل مصالح کمک کند (شکل یک قسمت B).
 

وسایل تعیین SE (هم ارز ماسه ای)

  شرایط آزمایش:    در طی انجام این آزمایش دمای محلول مورد استفاده باید بین 3±22 درجه سانتی گراد (5±72 درجه فارانهایت) باقی بماند. اگر شرایط محلی به گونه ای مانع از حفظ این محدوده دما بود، نمونه های کنترلی بایستی به آزمایشگاهی که کنترل دما در آنجا امکان پذیر است، فرستاده شوند. همچنین برای مصالحی که در شرایطی آزمایش شده اند که کنترل صحیح دما امکان نداشته است می توان منحنی تصحیح دما را رسم کرد. برای مواد مختلف که ارزش ماسه ای بسیار نزدیک به هم دارند، نمی توان یک منحنی کلی به کار برد. همچنین نمونه هایی که حداقل مشخصات و الزامات ارزش ماسه ای را در محلول با دمای کمتر از دمای کنترل شده برآورده می کنند، نیازی نیست که با آزمایش کنترلی، کنترل شوند.   تهیه نمونه آزمایش: آزمایش ارزش ماسه ای بایستی بر روی خاکها و مصالح دانه بندی شده عبوری از الک نمره 4 (4.75 میلیمتر) انجام شود. تمام کلوخه های مصالح ریزدانه بایستی نرم شوند تا از الک 4.75 MM عبور نمایند و تمامی ریز دانه های چسبیده به مصالح مانده روی الک 4.75 MM نیز جدا شده و مصالح عبوری از الک 4.75 میلیمتر اضافه شوند. نمونه اصلی را به دفعات کافی دو یا چهار قسمت تقسیم کنید تا چهار نمونه معرف که اندکی بیشتر از 85 میلیمتر می باشند به دست آید. همچنین برای بدست آمدن نمونه معرف از نمونه اصلی نهایت دقت را به کار ببرید. تجربیات نشان می دهند از آنجائی که مقدار مصالح در نتیجه چهار قسمت کردن کاهش می یابد، دقت تهیه نمونه ها جهت آزمایش نیز کاهش می یابد. الزامی است که نمونه ها با دقت به دو یا چهار قسمت تقسیم شوند. اگر لازم بود، مصالح را قبل از تقسیم کردن مرطوب کنید تا از جدایی و از بین رفتن ریزدانه ها جلوگیری شود. با استفاده از یکی از روش های زیر، به تعداد مورد نیاز برای آزمایش نمونه آماده نمایید: روش خشک نمونه ای که از الک 4.75 عبور کرده است را به دفعات کافی به دو یا چهار قسمت تقسیم کنید به گونه ای که مقدار نمونه به اندازه ای باشد که پیمانه 85 میلی لیتری را کمی بیشتر از لبه پر کند. هنگام پر کردن پیمانه، انتهای آن را روی میز یا سطح سفت دیگری بزنید تا پیمانه کاملا پر شده و حداکثر مقدار ممکن از مصالح داخل آن جای گیرد. سپس مصالح اضافی را از روی پیمانه پر با استفاده از یک کاردک یا خط کش بردارید.   روش تر (مرطوب) برای رسیدن به نتایج مطلوب، نمونه بایستی در شرایط رطوبتی مناسب قرار گیرد. این شرایط به روش فشردن یک قسمت کوچک از نمونه خوب مخلوط شده در کف دست، تعیین می شود. اگر توده ای که شکل گرفته است، بر اثر لمس کردن ترک برندارد مشخص می شود که نمونه به محدوده رطوبت صحیح رسیده است. اگر مصالح خیلی خشک باشند. توده شکل گرفته خرد می شود که در این صورت لازم است به آن آب اضافه نموده و آن را دوباره مخلوط و کنترل نمود تا به شرایط مورد نظر برسد. اگر مصالح در آب آزاد مشاهده شد، بایستی آن را زه کشی کرده و در معرض هوا خشک کرد و مرتب آن را مخلوط کرد تا مصالح کاملا یکنواخت شوند، مصالح خیلی مرطوب در ابتدا به شکل توده ای در می آیند، بنابرین عمل خشک کردن باید تا زمانی ادامه یابد که وقتی نمونه را با دست  می فشاریم، نمونه شکننده تری نسبت به نمونه قبلی حاصل گردد. اگر میزان رطوبت نمونه اصلی که در بخش قبلی تهیه شده بین حدود شرح داده شده در بالا باشد، بلافاصله نمونه آزمایش قابل برداشتن است. اگر میزان رطوبت به این حدود رسیده است، بایستی نمونه را در یک سینی قرارداده و روی آن را با یک درپوش یا یک پارچه نمدار پوشاند، بطوریکه با نمونه در تماس نباشد و حداقل 15 دقیقه در این حالت باقی بماند. پس از حداقل 15 دقیقه رطوبت دهی، نمونه را روی پارچه قراردهید و با بلند کردن هر یک از گوشه های پارچه آن را مخلوط نمایید و با کشیدن دو گوشه مخالف به طرف بالا مصالح را روی هم بغلتانید. هنگامی که نمونه یکنواخت شد، نمونه را در مرکز پارچه به صورت کوپه درآورده و دیگر آن را مخلوط نکنید. پیمانه 85 میلی لیتری را با فشار کوپه فروکرده و با فشار دست دیگر آن را پر کنید. هنگامی که پیمانه کاملا داخل مواد فرو رفت، با کف دست مواد را فشار دهید و حداکثر مقدار نمونه را به طور فشرده داخل پیمانه وارد نمایید. سپس سطح مصالح داخل پیمانه را با کمک کاردک یا خط کش صاف کنید. بی شک هر نمونه آزمایشی مرطوب، ارزش ماسه ای کمتری نسبت به نمونه خشک متناظر با آن دارد. بنابرین در یک آزمایش دو تایی که هر دو روش خشک و مرطوب نمونه به کار گرفته شده، لازم است که تصحیح مناسب برای هر کدام از نمونه ها تعیین و انجام شود تا آنجا که تصحیح استاندارد امکان پذیر نباشد. به هر حال هر کدام از این دو روش می توانند با اطمینان به کار روند. روش مرجع (تکان دهنده مکانیکی) – پیمانه 85 میلی متری را با کمک یکی از روش های فوق از نمونه مورد آزمایش پر کنید. سپس نمونه را تا رسیدن به جرم ثابت در دمای 5±110 درجه سانتی گراد (9±230 فارنهایت) خشک کنید و اجازه دهید تا قبل از انجام آزمایش به دمای اتاق برسد. روش آزمایش: عمل سیفون کردن را با دمیدن هوا به داخل مخزن محلول با استفاده از لوله خمیده از جنس مس، شیشه و یا فولاد ضد زنگ، در حالی که شیر باز است آغاز کنید. 2.5 ± 101.6 میلی متر (0.1 ±4 اینچ) از محلول کلرید کلسیم کاربردی را با سیفون کردن داخل سیلندر پلاستیکی بریزید. برای جلوگیری از پاشیدن مصالح به اطراف، نمونه آزمایشی آماده شده را با کمک یک قیف دهن گشاد از پیمانه به داخل سیلندر پلاستیکی بریزید. انتهای سیلندر را چندین بار محکم به کف دست بزنید تا حباب های هوا آزاد شده و عمل خیس کردن نمونه به طور انجام شود. بعد از سرو ته کردن سیلندر و مخلوط شدن مصالح، سیلندر و محتویات را با یکی از روش از روش های زیر تکان دهید. تکان دهنده مکانیکی (روش مرجع) – سیلندری که درپوش آن گذاشته شده است را در تکان دهنده مکانیکی قرار دهید و با تنظیم زمان سنج آن اجازه دهید تا دهنده، سیلندر و محتویات را به مدت 1± 45 ثانیه تکان دهد. تکان دهنده نیمه اتوماتیک – سیلندر درپوش دار را روی گیرهای فنری موجود روی نگهدارنده سیلندر قراردهید و کنتور شمارشگر آن را روی صفر تنظیم کنید. دقیقا روبه روی تکان دهنده بایستید و با اعمال یک نیروی افقی سریع، به قسمت بالایی تسمه فولادی سمت راست، فشار وارد کنید تا نشانگر به علامت نشان دهنده محدوده رفت و برگشت که در صفحه پشتی نشانه گذاری شده است، برسد. سپس دست را از روی تسمه برداشته و اجازه دهید حرکت فنری تسمه، سیلندر و نگهدارنده آنرا در جهت مخالف بدون کمک یا مانع برگرداند. در طول هر تکان با نوک انگشتان به تسمه فولادی فنری دست راست نیرویی وارد کنید تا نشانه گر را به علامت نشان دهنده محدوده رفت و برگشت که در صفحه پشتی نشانه گذاری شده است، برسد. سپس دست را از روی تسمه برداشته و اجازه دهید حرکت فنری تسمه، سیلندر و نگهدارنده آنرا در جهت مخالف بدون کمک یا مانع برگرداند. در طول هر تکان با نوک با انگشتان به تسمه فولادی فنری سمت راست نیرویی وارد کنید تا نشانگر را با علامت نشان دهنده محدود رفت و برگشت رسانده و یک حرکت نوسانی نرم ایجاد شود. مرکز علامت مذکور را مشخص کرده تا محدود مناسب برای حرکت رفت و برگشتی قابل تشخیص باشد. همچنین عرض این علامت برابر با حداکثر تغییرات مجاز در فاصله رفت و برگشت می باشد. زمانی که جهت حرکت عقربه در محدود علامت نشان داده عوض شود، بدین معنی است که تکان دهنده مطلوب صورت گرفته است. به منظور حفظ حرکت مناسب از حرکت مچ یا ساعد دست ، برای راندن تکاند دهنده استفاده می شود. تا زمانی که تعداد تکان ها به 100 برسد عمل تکان دادن را تکان دهید. روش دستی- سیلندر را به صورت افقی نگه داشته و آن را طی یک حرکت خطی افقی به شدت تکان دهید. سیلندر را 90 سیکل در مدت 30 ثانیه با دامنه حرکت 25±229 میلی متر (1 ±9 اینچ) تکان دهید. یک سیکل شامل یک حرکت کامل رفت و برگشتی است. برای اینکه سیلندر با این سرعت به طور مناسب تکان داده شود شخص آزمایشگر بایستی بدن و شانه هایش را آزاد نگه داشته و فقط از حرکت ساعد ها استفاده کند. بعد از تکان دادن با هر یک از روش هایی که بالا به آنها اشاره شد، سیلندر را به صورت عمودی روی میز کار قراردهید و درپوش آن را بردارید. روش شستشو: لوله شستشو را داخل سیلندر قرار داده و با پایین بردن آن، مصالح را از جداره های سیلندر بشوئید. در حالی که محلول از لوله خارج می شود. آن را به صورت چرخشی و با فشار داخل مواد ته نشین شده سیلندر نمایید. با این کار ذرات ریز و نرم در بالا و ذرات درشت تر در پایین قرار می گیرند. این کار را تا زمانی که سطح محتویات سیلندر همان 381 میلی متر باشد ادامه دهید. جریان را به صورتی تنظیم کنید که قبل از خارج کردن تمای لوله شستشو، سطح نهایی مایع به 381 میلیمتر برسد. سطح نهایی که همان پایین ترین نقطه تقعر مایع می باشد. باید بین دو درجه بالایی لوله مدرج بوده، ولی نباید از سطح 381 میلیمتر بالاتر قرار گیرد. برای برخی از خاک های خاص، بخصوص مصالح شکسته شده، عمل فرو کردن لوله شستشو ممکن است امکان پذیر نباشد. برای شستشوی این مصالح (ابتدا سیلندر را بصورت حالت مایل نگاه داشته و لوله شستشو را تا انتها به داخل آن وارد کنید) سپس همزمان با خارج کردن لوله شستشو عمل چرخش لوله را ادامه دهید تا زمانی که حجم محتویات سیلندر به 381 میلی متر برسد همچنین ضروری است که در هنگام شستشو ذرات ریز دانه به سمت بالا حرکت کنند. اجازه دهید که سیلندر و محتویات آن به مدت ثانیه 15±20 دقیقه بدون حرکت باقی بماند. زمان را بلافاصله بعد از خارج کردن لوله شستشو محاسبه نمایید. بعد از 20 دقیقه زمان ته نشینی، سطح بالای رس معلق را قرائت و ثبت کنید. به این عدد “عدد رس” می گویند. اگر بعد از 20 دقیقه زمان ته نشینی، خط مشخصی به وجود نیامد، اجازه دهید نمونه تا زمانی که خط مشخصی به وجود آید بدون حرکت باقی بماند، سپس فورا سطح بالای رس معلق به همراه کل زمان ته نشینی را قرائت و یادداشت کنید. اگر کل زمان ته نشینی از 30 دقیقه فراتر رفت، آزمایش را از اول به روی سه نمونه مجزا تکرار نمایید. تنها عدد رسی که مربوط به کمترین زمان ته نشینی می باشد را قرائت و ثبت نمایید. بعد از به دست آوردن عدد رس، با استفاده از یکی از روش های زیر “عدد ماسه” را نیز بدست آورید: در صورتیکه از میله وزنه داری که بر روی میله خود دارای نشانه گر ماسه است استفاده می نمایید، میله وزنه دار را از بالای سیلندر وارد آن نموده و به آرامی به سمت ماسه پایین ببرید دقت کنید که نشانه گر هنگام پایین بردن میله، به دهانه سیلندر برخورد نکند. زمانی که پایه میله وزنه دار به بالای ماسه رسید، میله را به آرامی به سمت اعدادی که روی سیلندر  قراردهند حرکت دهید تا زمانی که که نشانه گر به جداره پایه سیلندر بچسبد. عددی که پیچ مرکزی نشان می دهد را بخوانید وآن را به عنوان “عدد ماسه” یادداشت کنید. اگر قرائت های رس یا ماسه بین تقسیمات 2.5 میلی متری (0.1 اینچی) باشند. عدد بالایی درجه بندی را به عنوان عدد قرائت شده ثبت نمایید. برای مثال اگر عدد قرائت شده برای رس 7.95 باشد آن را 8.0 و عدد ماسه 3.22 را 3.3 ثبت نمایید. محاسبات ارزش ماسه ای یا SE را با دقت 0.1 و با استفاده از فرمول زیر محاسبه کنید :  اگر عدد محاسبه شده برای ارزش ماسه ای عددی صحیح نیست، آن را به نزدیک ترین عدد صحیح بزرگتر گرد کنید به مثال زیر توجه کنید. که 42 گزارش می شود. اگر می خواهید میانگین ارزش ماسه ای چند مقدار مختلف را بدست آورید، میانگین اعداد گرد شده را به دست آورید و در صورتی که میانگین آن ها نیز عددی صحیح نبوده، آن را به نزدیک ترین عدد صحیح بزرگتر گرد کنید. به مثال زیر توجه کنید: که گرد شده این اعداد به نزدیکترین عدد صحیح بزرگتر از خود به ترتیب زیر می باشند: حال میانگین آن ها به صورت زیر است: از آنجائی که میانگین بدست آمده یک عدد صحیح نمی باشد، آن را به نزدیک ترین عدد صحیح بزرگتر گرد می کنیم. یعنی 43 به عنوان میانگین مقادیر ثبت شده ارزش ماسه ای، در نظر گرفته می شود. آزمایش را در محلی فاقد لرزش انجام دهید، زیرا لرزش موجب می شود که مصالح معلق دیرتر از حد معمول، ته نشین شوند. سیلندر های پلاستیکی را بیشتر از حد ضروری، در معرض نور خورشید قرار ندهید. پاکسازی مواد آلی: گاهی ممکن است ضروری باشد که مواد عالی رشد یافته در ظرف محلول کلرید کلسیم آماده شده، یا داخل شیلنگ شستشو و یا لوله شستشو را پاک سازی کنیم. این مواد به صورت جرم لزج، براحتی در داخل محلول قابل مشاهده می باشند. به منظور پاک سازی این مواد می بایست هیپوکلریت سدیم (Sodium hypochlorite) را با نسبت مساوی آب، رقیق نموده و به عنوان حلال تمیز کننده به کار ببریم. ظرف محلول را با این حلال پر نموده و اجازه می دهیم که کمی از این حلال نیز در داخل سیفون و لوله شستشوی جاری شود. سپس گیره ای در انتهای لوله قرار دارد می بندیم تا حلال در لوله باقی بماند ظرف را دوباره پر میکنیم و اجازه می دهیم یک شب باقی بماند. بعد از خیس خوردن، گیره را باز می کنیم تا حلال از لوله شستشو و سیفون جاری شود. سیفون را از ظرف محلول جدا می کنیم و هر دو را با آب تمیز می شوییم. می توان ظرف و سیفون را به راحتی به کمک شیلنگ متصل به شیر آب که در سر سیفون قرا می دهیم، بشوییم.